بهنظر میرسد سحابیهای بازتابی آبیرنگ، این پهنه غبارآلود را پر کردهاند. این چارچوب تلسکوپی واضح، بیش از یک درجه از آسمان را در صورت فلکی کمنور «تکشاخ» (Monoceros) پوشش میدهد. سحابی آبی IC 447 که در مجموعه ابر «تکشاخ آر۱» (Monoceros R1) با فاصله تقریباً ۲,۵۰۰ سال نوری از زمین دیده میشود، در سمت چپ قرار دارد و توسط یک رشته تاریک و طویل از گردوغبار به سحابی IC 446 در سمت راست و پایینتر متصل شده است.
برای مشاهده تصویر در اندازه کامل، کلیک کنید.
در سحابی IC 447، ستارههای آبی سنگین و جوانی که بسیار داغتر از خورشید هستند، قرار گرفتهاند، نور این ستارهها توسط ابر کیهانی متشکل از مواد ستارهای منعکس میشود. مشاهدات نشان میدهند که IC 446 نیز شامل یک جرم ستارهای جوان است، یک ستاره سنگین که هنوز در مرحله اولیهای از تکامل قرار دارد. این رشته تاریک از گرد و غبار و گاز مولکولی که درحال پیوستن به دو منطقه ستارهزا است، بیش از ۱۵ سال نوری طول دارد.
اگر این مطلب برای شما مفید بوده است، آموزشها و مطالب زیر نیز به شما پیشنهاد میشوند:
اگر بازخوردی درباره این مطلب دارید یا پرسشی دارید که بدون پاسخ مانده است، آن را از طریق بخش نظرات مطرح کنید.