بیشتر کهکشان‌‌ها یک هسته دارند ولی آیا این کهکشان چهار هسته دارد؟ اخترشناسان به این نتیجه رسیده‌‌اند که هسته این کهکشان اصلاً در این تصویر قابل مشاهده نیست. این شبدر چهاربرگ در مرکز کهکشان، نور منتشرشده از یک اختروش در پس‌‌زمینه است. میدان گرانشی کهکشان پیش‌‌زمینه، نور این اختروش دوردست را به‌‌صورت چهار تصویر مجزا شکسته است.
برای آشکار شدن چنین سرابی، می‌‌بایست اختروش درست پشت مرکز یک کهکشان پرجرم در یک راستا قرار گیرد. این اثر کلی، «همگرایی گرانشی» (Gravitational Lensing) نام دارد و این حالت خاص با نام «صلیب انیشتین» (Einstein Cross) شناخته می‌‌شود. عجیب‌‌تر این است که تصاویر صلیب انیشتین ازنظر درخشش نسبی که گاهی اوقات به‌‌دلیل اثر «ریزهمگرایی گرانشی» (Gravitational Microlensing) افزوده ستاره‌‌های خاص در کهکشان پیش‌‌زمینه بیشتر می‌‌شود، متفاوت هستند.
اگر این مطلب برای شما مفید بوده است، آموزش‌ها و مطالب زیر نیز به شما پیشنهاد می‌شوند:
اگر بازخوردی درباره این مطلب دارید یا پرسشی دارید که بدون پاسخ مانده است، آن را از طریق بخش نظرات مطرح کنید.
