NGC 1333 در نور مرئی، به‌‌صورت یک سحابی بازتابی با رنگ‌‌های غالب مایل به آبی که مشخصه نور منعکس‌‌شده ستاره‌‌ها توسط گردوغبار میان‌‌ستاره‌‌ای است، دیده می‌‌شود. این سحابی با فاصله ۱,۰۰۰ سال نوری از زمین، در صورت فلکی «برساوش» (Perseus) و در لبه یک ابر مولکولی ستاره‌‌زای بزرگ قرار دارد. این نمای نزدیک تلسکوپی تقریباً به‌‌اندازه دو قرص کامل ماه یا در فاصله برآوردشده NGC 1333، کمی بیش از ۱۵ سال نوری آسمان را پوشش می‌‌دهد.
برای مشاهده تصویر در اندازه کامل، کلیک کنید.
تصویری که مشاهده می‌‌کنید، علاوه‌‌بر جزئیات این منطقه غبارآلود، نشانه‌‌های آشکاری از گسیلش قرمزرنگ اجرام «هربیگ-هارو» (Herbig-Haro)، جت‌‌ها و گاز برافروخته شوکه‌‌شده ناشی از ستاره‌‌های تازه شکل‌‌گرفته را نشان می‌‌دهد. درحقیقت، NGC 1333 صدها ستاره با سن کمتر از یک میلیون سال دارد که بیشترشان هنوز توسط گردوغبار فراگیر ستاره‌‌ای از دید تلسکوپ‌‌های نوری پنهان هستند. این محیط آشفته شاید شبیه محیطی باشد که خورشید بیش از ۴/۵ میلیارد سال پیش در آن شکل گرفت.
اگر این مطلب برای شما مفید بوده است، آموزش‌ها و مطالب زیر نیز به شما پیشنهاد می‌شوند:
اگر بازخوردی درباره این مطلب دارید یا پرسشی دارید که بدون پاسخ مانده است، آن را از طریق بخش نظرات مطرح کنید.
