مون سیتی

کهکشان مارپیچی زیبای مسیه ۷۴ (یا NGC 628) با فاصله تقریباً ۳۲ میلیون سال نوری از زمین، در صورت فلکی «ماهی» (Pisces) قرار دارد. M74 یک جزیره کیهانی با دو بازوی مارپیچی چشمگیر و حدود ۱۰۰ میلیارد ستاره است که مدت‌‌هاست توسط اخترشناسان به‌‌عنوان نمونه‌‌ای کامل از یک کهکشان مارپیچی بزرگ مورد تحسین قرار گرفته است. برای مشاهده تصویر در اندازه کامل، کلیک کنید. در این تصویر که اخیراً پردازش شده، با استفاده از داده‌‌های […]

مشهورترین خوشه ستاره‌‌ای در آسمان، «خوشه پروین» (Pleiades) است، یک خوشه درخشان که می‌‌توان به‌‌راحتی با چشم غیرمسلح آن را مشاهده کرد. این خوشه ستاره‌‌ای که تنها حدود ۴۵۰ سال نوری از زمین فاصله دارد، حدوداً ۱۰۰ میلیون سال پیش شکل گرفته و احتمالاً حدود ۲۵۰ میلیون سال دیگر عمر خواهد کرد. خورشید ما احتمالاً در یک خوشه ستاره‌‌ای متولد شده است، اما اکنون، با حدود ۴٫۵ میلیارد سال سن، همراهان ستاره‌‌ای آن مدت‌‌هاست که […]

این تصویر، حاصل ترکیب تصاویر به‌‌دست‌‌آمده از تلسکوپ‌‌های «جیمز وب» (James Webb) و هابل (Hubble) است. اگرچه تلسکوپ فضایی جیمز وب که اخیراً به فضا پرتاب شده است، آینه بزرگ‌‌تری نسبت به تلسکوپ هابل دارد، اما قادر به رصد نور آبی نیست و تنها در تشخیص نور فروسرخ تخصص دارد (حدوداً تا نورهای نارنجی). در مقابل، تلسکوپ فضایی هابل آینه کوچک‌‌تری نسبت به جیمز وب دارد و مانند آن قادر به رصد نور فروسرخ نیست، […]

این تصویر که برای گرفتنش به‌‌خوبی برنامه‌‌ریزی شده بود، طلوع ماه کامل ۱۳ جولای ۲۰۲۲ (۲۲ تیر ۱۴۰۱) بر فراز قلعه «لوبونیا» (Lubovna) واقع در شرق اسلواکی را ثبت کرد. عکاس تقریباً ۳ کیلومتر از دیوارهای قلعه دور بود و حدوداً ۳۵۷,۰۰۰ کیلومتر از ماه کامل نزدیک نقطه حضیض (نزدیک‌‌ترین نقطه مدار بیضوی‌‌اش به زمین) فاصله داشت. برای مشاهده تصویر در اندازه کامل، کلیک کنید. ماه‌‌های کاملِ نزدیک نقطه حضیض که برخی آن‌‌ها را «اَبَرماه» […]

به طور قطع، نام تلسکوپ جیمز وب را این روزها زیاد شنیده‌اید. تلسکوپی که فراتر از تلسکوپ فضایی هابل خواهد دید و نادیده‌ها را کشف خواهد کرد. در تاریخ ۱۲ جولای سال ۲۰۲۲ برابر با ۲۱ تیر ماه سال ۱۴۰۱، عکس های تلسکوپ جیمز وب برای اولین بار توسط ناسا منتشر شدند. در این مطلب، عکس‌های منتشر شده را به زبان ساده توضیح خواهیم داد. فهرست مطالب این نوشته جزئیات اتمسفر بخار سیاره ای دور […]

در فاصله سه هزار سال نوری از ما، یک ستاره در حال مرگ پوسته‌‌هایی از گاز برافروخته به بیرون پرتاب می‌‌کند. این تصویر گرفته‌‌ شده توسط تلسکوپ فضایی هابل، «سحابی چشم گربه» (Cat’s Eye Nebula | NGC 6543) را نشان می‌دهد که یکی از پیچیده‌‌ترین سحابی‌‌های سیاره‌‌نمای شناخته‌‌ شده است. ویژگی‌‌های دیده‌‌ شده در این سحابی با گستردگی نیم سال نوری، به‌‌قدری پیچیده است که اخترشناسان گمان می‌‌کنند که جرم مرکزی درخشان ممکن است واقعاً […]

این چشم‌‌انداز رنگی، ستاره‌‌ها، گرد و غبار و گاز برافروخته در مجاورت NGC 6914 را نشان می‌‌دهد. این مجموعه سحابی میان‌‌ستاره‌‌ای در صورت فلکی شمالی «ماکیان» (Cygnus) و صفحه کهکشان راه شیری واقع شده و تقریباً ۶,۰۰۰ سال نوری از زمین فاصله دارد. ابرهای غبار میان‌‌ستاره‌‌ای تیره‌‌ و تار به‌‌صورت سایه‌‌نما دیده می‌‌شوند. سحابی‌‌های گسیلشی هیدروژنی قرمزرنگ همراه با سحابی‌‌های بازتابی غبارآلود آبی‌‌رنگ این نمای کیهانی را دربرگرفته‌‌اند. برای مشاهده تصویر در اندازه کامل، کلیک […]

پنهان کردن یک کهکشان پشت یک خوشه کهکشانی کار دشواری است. گرانش خوشه نزدیک‌‌تر مانند عدسی بسیار بزرگ عمل می‌‌کند، تصاویر کهکشان دوردست را کشیده و آن‌‌ها را تا حد زیادی از ریخت می‌‌اندازد. این پدیده دقیقاً همان چیزی است که در تصویر زیر مشاهده می‌‌شود، تصویری که توسط تلسکوپ فضایی هابل گرفته شده و اخیراً دوباره پردازش شده است. خوشه GAL-CLUS-022058c از کهکشان‌‌های بسیاری تشکیل شده و تصویر یک کهکشان پس‌‌زمینه به‌‌رنگ زرد-قرمز را […]

نزدیک افق، ماه کامل دراثر خطای دید متورم شده و اغلب بزرگ به‌‌نظر می‌‌رسد. اما تصاویر زمان‌‌گریز نشان می‌‌دهند که اندازه زاویه‌‌ای ماه هنگام طلوع یا غروبش واقعاً تغییر نمی‌‌کند. هرچند، رنگ آن دچار تغییر می‌‌شود. این تصویر که حاصل ثبت  تصاویر حدوداً هر ۶۰ ثانیه یک‌‌بار است، نشان می‌‌دهد که خورشید حین پنهان شدن در افق چه‌‌قدر می‌‌تواند قرمز به‌‌نظر برسد. این تصویر ترکیبی، از شهر «کالیاری» (Cagliari) در جزیره «ساردینیا»ی (Sardinia) ایتالیا یک […]

این قمر، محکوم به فنا است. سیاره سرخ «مریخ» (Mars) که نام «خدای جنگ رومی» (Roman God of War) بر روی آن نهاده شده است، دو قمر کوچک دارد: «فوبوس» (Phobos) و «دیموس» (Deimos) که نام‌‌شان از دو واژه یونانی به‌‌معنای ترس و وحشت گرفته شده است. این قمرهای مریخی ممکن است سیارک‌‌های کمربند اصلی سیارکی بین مریخ و «مشتری» (Jupiter) یا شاید حتی متعلق به بخش‌‌های دورتر منظومه شمسی باشند که اسیر مریخ شده‌‌اند. […]